1.Λάβα μου κάψε
Στίχοι: Βιβή Σπυροπούλου
Σύνθεση :Α.Κοσκινάς – Ν.Τσιχλιά
Με ξέχασες , με προσπερνάς ,
νιώθω απελπισία ,
στην αγκαλιά μου δε γυρνάς
κι έχω μιά νοσταλγία.
Σε ψάχνω μες στις πυρκαγιές ,
σε φλόγες που φουντώνουν ,
μικρές μου έδωσες φωτιές ,
που όλο δυναμώνουν.
Με καίει μόνιμα φωτιά,
προσάναμμα η καρδιά μου.
Οι αναμνήσεις μου ξανά ,
πνίγουν τη μοναξιά μου.
Ρεφρέν
Λάβα μου κάψε , λάβα μου
το άδειο μου κρεβάτι ,
πυράκτωσε μου το κορμί,
που’ χει πληγές κι αλάτι.
Λάβα αγάπης άτυχης ,
ηφαίστειου που σβήνει ,
μα η ανάμνησή σου αυτή ,
ποτέ της δε μ’ αφήνει.
Σε θέλω αγαπημένε μου ,
γλυκά να μ’ αγκαλιάσεις .
τις στάχτες που απέμειναν ,
να μην τις προσπεράσεις.
Ρεφρέν
Λάβα μου κάψε , λάβα μου
το άδειο μου κρεβάτι ,
πυράκτωσε μου το κορμί,
που’ χει πληγές κι αλάτι.
Λάβα αγάπης άτυχης ,
ηφαίστειου που σβήνει ,
μα η ανάμνησή σου αυτή ,
ποτέ της δε μ’ αφήνει.
2.Μίλα μου θάλασσα
Στίχοι :Βιβή Σπυροπούλου
Σύνθεση :Α.Κοσκινάς-Ν.Τσιχλιά
Θάλασσα σε κοιτώ και σε ρωτώ
κι όταν στο κύμα σου , ψιθυρίζω λέξεις μυστικές ,
μου απαντάς . Πως μ’ αγαπάει , πως μ’ αγαπάει μου λες.
Θα πετάξω σαν το γλάρο ,
πάνω απ’ τις εξομολογήσεις .
Θ’ αγναντέψω , θα γυρέψω ,
κύματα να με δροσίσεις ,
να με δεις και να με νιώσεις ,
τη χαρά μου ν’ ανταμώσεις ,
γιατί μου’ πες πως εκείνος μ’ αγαπά.
Κι απ’τη χαρά που μου δίνεις , θάλασσά μου ,
Θα παίξω με το κύμα σου ,
ν’ αφουγκραστώ το βήμα του.
Ξύπνησε θάλασσα ,
μίλα μου θάλασσα ,
κάνε μου θάλασσα ,
δώρο αλήθειες
και πνίξε θάλασσα , πνίξε θάλασσα ,
κάθε αμφιβολία
σε βυθισμένα πλοία.
Κι εμείς δεμένες για πάντα, θάλασσά μου ,
για όσα συζητήσαμε,
για όλα όσα ζήσαμε.
Και την αλμύρα σου παίρνω , θάλασσα μου,
την γεύομαι στο στόμα μου ,
την ένιωσα στο σώμα μου.
Ξύπνησε θάλασσα ,
μίλα μου θάλασσα ,
κάνε μου θάλασσα ,
δώρο αλήθειες
και πνίξε θάλασσα , πνίξε θάλασσα ,
κάθε αμφιβολία
σε βυθισμένα πλοία.
3.Ποδήλατο
Στίχοι: Βιβή Σπυροπούλου
Σήμερα κοιτώ τον κόσμο αλλιώτικα από χθες ,
σε ρομαντικές , δραπετεύω, γλυκές εποχές.
Σήμερα μια βόλτα με το ποδήλατο , απλή
κι όλα μοιάζουν αλλιώς σ’ αυτήν την κοινή διαδρομή
Ρεφρέν:
Και χτυπώ το πετάλι στους ρυθμούς της αγάπης μας ,
γι’ αυτό
και η σέλα χωρά τις καυτές τις ανάσες μας
κι η καδένα που τρίζει λέει : «σ’αγαπώ»
σήμερα σ’ όλους χαμόγελα δίτροχα , κερνώ
και σε μαγικές οδηγάω , δικές σου τροχιές.
Σήμερα μια βόλτα κοινή - καθημερινή ,
όλα μοιάζουν αλλιώς κι η αιτία είσαι εσύ.
Ρεφρέν:
Και χτυπώ το πετάλι στους ρυθμούς της αγάπης μας ,
γι’ αυτό
και η σέλα χωρά τις καυτές τις ανάσες μας
κι η καδένα που τρίζει λέει : «σ’αγαπώ»
4.Χανούμισσα
Στίχοι :Βιβή Σπυροπούλου
Λύτρωση από πλούτη και χλιδή
ζητά η σκλαβωμένη μου ψυχή.
Λεύτερη από φόβο κι ενοχή ,
να ζήσω θέλω πλέον τη ζωή.
Λύτρωση από πλούτη και χλιδή
ζητά η σκλαβωμένη μου ψυχή.
Λεύτερη από φόβο κι ενοχή ,
και μόνη λύση είναι η φυγή.
Ρεφρέν:
Χανούμισσα σ’ ολόχρυσο κλουβί ,
γυρεύω μια αλλιώτικη ζωή.
Χανούμισσα σ’ αιχμάλωτο κορμί ,
μα θέλω να πετάξω σαν πουλί.
Βρίσκομαι στο παλάτι που μισώ ,
συχνά όμως δραπετεύει το μυαλό.
Χάνομαι στης αλήθειας τον καημό ,
ας είχα δυό φτερά για να πετώ.
Βρίσκομαι στο παλάτι που μισώ ,
συχνά όμως δραπετεύει το μυαλό.
Χάνομαι στης αλήθειας τον καημό
κι απόδραση ζητώ για να σωθώ.
Ρεφρέν:
Χανούμισσα σ’ ολόχρυσο κλουβί ,
γυρεύω μια αλλιώτικη ζωή.
Χανούμισσα σ’ αιχμάλωτο κορμί ,
μα θέλω να πετάξω σαν πουλί.
5.Πέτα πουλί μου
Στίχοι : Βιβή Σπυροπούλου
Ζωή μου , κύλησες δειλά ,
μα ήμουνα απούσα ,
περιφερόμουνα απλά
κι ας νόμιζα πώς ζούσα.
Κι αυτά που είχα στην καρδιά ,
συχνά τα προσπερνούσα.
Με ξόδευα πολύ φθηνά
και με εξαπατούσα.
Ποτέ όμως δεν είναι αργά ,
για να αλλάξει κάτι ,
ζωής που μου αναλογεί ,
να πάρω το κομμάτι.
Ρεφρέν:
Πέτα πουλί μου , πέταξε ,
πουλί της λησμονιάς μου ,
βγάλε στους ώμους σου φτερά
και ψάξε τα όνειρά μου.
Πέτα πουλί μου , πέταξε ,
σε άνεμους που καίνε ,
σπάσε το φράγμα τ ’ ουρανού
στα σύννεφα που κλαίνε.
Τη νιότη που χαράμισα ,
πώς να τη φέρω πίσω.
Τα χρόνια που σπατάλησα
πού να τ ’ αναζητήσω.
Ρεφρέν:
Πέτα πουλί μου , πέταξε ,
πουλί της λησμονιάς μου ,
βγάλε στους ώμους σου φτερά
και ψάξε τα όνειρά μου.
Πέτα πουλί μου , πέταξε ,
σε άνεμους που καίνε ,
σπάσε το φράγμα τ ’ ουρανού
στα σύννεφα που κλαίνε.
6.Καλοκαίρι μου θυμίζεις
Στίχοι: Βιβή Σπυροπούλου
Σύνθεση:Α.Κοσκινάς- Ν.Τσιχλιά
Στα βάθη σου , κολύμπησα με πάθος ,
συλλέκτης κοραλλιών ,
τουρίστας στου νησιού την αμμουδιά σου ,
για καλοκαίρι μ’ άφησες να ρθώ.
Χειμώνιασε και μ’ έπνιξε το κύμα ,
της μαγικής σου ακτής
και έμεινε μετέωρο το βήμα ,
γυρεύοντας λόγο επιστροφής.
Ρεφρέν:
Καλοκαίρι μου θυμίζεις
κι έχεις ξέγνοιαστη φρεσκάδα διακοπών.
Καλοκαίρι μου θυμίζεις ,
γοητεία ανεξερεύνητου βυθού
και αύρα ενός θλιμμένου ωκεανού.
Τα μήκη σου αθώα εξερευνούσα ,
συλλέκτης κοχυλιών ,
που ξέβρασε της θάλασσας το πείσμα
και μ’ άφησε για λίγο να βραχώ.
Ρεφρέν:
Καλοκαίρι μου θυμίζεις
κι έχεις ξέγνοιαστη φρεσκάδα διακοπών.
Καλοκαίρι μου θυμίζεις ,
γοητεία ανεξερεύνητου βυθού
και αύρα ενός θλιμμένου ωκεανού.
7.Η ψυχή μου γελά
Στίχοι: Βιβή Σπυροπούλου
Σύνθεση :Εύη Κοσκινά
Ξέμεινα μες στου δρόμου τα μισά ,
σε μνήμες που πονούν συχνά .
Ξέμπαρκη μορφή χαμογελά
και βήματα ηχούν αληθινά.
Και στο πουθενά ,εκεί στην ερημιά
μία αγκαλιά υπόσχεται πολλά.
Ρεφρέν:
Και σ’ αγγίζω δειλά , η ψυχή μου γελά
και ανθίζει η καρδιά.
Και φοράω φτερά , πετάω ψηλά ,
με δυό φιλιά , με μιά αγκαλιά.
Έχασα τη δική μου διαδρομή ,
τ’ όνειρο είχε κρυφτεί.
Σε μιά ετοιμόρροπη στιγμή ,
πώς βρέθηκες αγάπη μου εκεί.
Σ’ όνειρα μισά , εκεί στη λησμονιά ,
άλλαξαν πολλά , τόσο ξαφνικά.
Ρεφρέν:
Και σ’ αγγίζω δειλά , η ψυχή μου γελά
και ανθίζει η καρδιά.
Και φοράω φτερά , πετάω ψηλά ,
με δυό φιλιά , με μιά αγκαλιά.
Και σ’ αγγίζω δειλά , η ψυχή μου γελά
και ανθίζει η καρδιά.
Και φοράω φτερά , πετάω ψηλά ,
με δυό φιλιά , με μιά αγκαλιά…
… κι η ψυχή γελά.
8.Φύσα ψυχή μου
Στίχοι:Βιβή Σπυροπούλου
Εσύ μου ζήταγες πολλά
κι εγώ στα είχα δώσει
κι ας ήξερα απ’ την αρχή
πως όλα έχουν τελειώσει.
Πικρός που είναι ο χωρισμός ,
πικρή κι η απουσία .
Τον έρωτά μας το γλυκό ,
ζω με τη φαντασία.
Και σκέφτομαι πως είσαι εδώ ,
πως μου κρατάς το χέρι ,
πως μου χαϊδεύεις τα μαλλιά ,
μ’ ολόφρεσκο αγέρι.
Ρεφρέν:
Φύσα ψυχή μου , φύσα μου
και διώξε αυτήν τη θλίψη ,
ψιθύρισέ του στο αυτί ,
πόσο μου έχει λείψει.
Φύσα ψυχή μου , φύσα μου
και διώξε αυτόν τον πόνο ,
να μ’ αγαπήσει απ’ την αρχή ,
αυτό ζητάω μόνο.
Κι αν σ’ αγνοήσει , κρύψτο μου ,
ποτέ να μην το μάθω.
Ζωή μακριά του πώς να ζω …
…δεν έχει παρακάτω
Ρεφρέν:
Φύσα ψυχή μου , φύσα μου
και διώξε αυτήν τη θλίψη ,
ψιθύρισέ του στο αυτί ,
πόσο μου έχει λείψει.
Φύσα ψυχή μου , φύσα μου
και διώξε αυτόν τον πόνο ,
να μ’ αγαπήσει απ’ την αρχή ,
αυτό ζητάω μόνο.
9.Να μ’ αγαπάς θα πει να μ’ εμπιστεύεσαι
Στίχοι:Βιβή Σπυροπούλου
Σύνθεση:Ν.Τσιχλιά – Α.Κοσκινάς
Μη μου αμφιβάλλεις , αλήθειες ζήσαμε .
Εμείς το ψέμα το νικήσαμε.
Ρωγμές δεν είχε ,ποτέ η αγάπη μας.
Λύπες δε χώρεσαν στο δάκρυ μας.
Ρεφρέν:
Να μ’ αγαπάς θα πει να μ’ εμπιστεύεσαι ,
να μην ξεχνάς τους κόπους μιάς ζωής.
Να μ’ αγαπάς θα πει να μ’αποδέχεσαι ,
Να με χωράς στην κά , στην κάθε σου στιγμή.
Στην κάθε σου στιγμή.
Σκέψεις μην κάνεις. Μη βασανίζεσαι.
Στην αγκαλιά μου να παραδίνεσαι.
Εμπιστοσύνη με το αδράχτι σου ,
να μου υφάνεις και διώξε τ ’άχτι σου.
Ρεφρέν:
Να μ’ αγαπάς θα πει να μ’ εμπιστεύεσαι ,
να μην ξεχνάς τους κόπους μιάς ζωής.
Να μ’ αγαπάς θα πει να μ’ αποδέχεσαι ,
Να με χωράς στην κά , στην κάθε σου στιγμή.
Στην κάθε σου στιγμή.
10.Γύρισε χρόνε
Στίχοι : Βιβή Σπυροπούλου
Του Παραδείσου το δεντρί ,
καρπούς πια δε μου δίνει .
Στον κήπο της Εδέμ ξεχνώ ,
το δάκρυ – την οδύνη.
Τ ’ αμάρτημα είναι βαρύ ,
το προπατορικό μου ,
συγχώρεση συχνά ζητώ ,
απ’ τον καλό Θεό μου.
Για χρόνια πια θα με πονά ,
η ανυπακοή μου ,
γιατί την πλήρωσα ακριβά ,
την τότε επιλογή μου
Ρεφρέν:
Γύρισε χρόνε , γύρισε ,
την Εύα να δικάσω,
λάθη παλιά μου ν’ αρνηθώ
και στο Θεό να φτάσω.
Φέρε μου χρόνε , φέρε μου ,
πρωτόπλαστη αγάπη ,
κάνε με πάλι δυνατή ,
σε κάθε οφθαλμαπάτη.
Το φίδι με ξεγέλασε ,
μία φορά θυμάμαι
και από τότε έμαθα ,
όλους να τους φοβάμαι.
Ρεφρέν:
Γύρισε χρόνε , γύρισε ,
την Εύα να δικάσω,
λάθη παλιά μου ν’ αρνηθώ
και στο Θεό να φτάσω.
Φέρε μου χρόνε , φέρε μου ,
πρωτόπλαστη αγάπη ,
κάνε με πάλι δυνατή ,
σε κάθε οφθαλμαπάτη.
11.Ύπουλα είναι τα λάθη
Στίχοι: Βιβή Σπυροπούλου
Έλεγα πώς θα περάσει ,
νόμιζα πώς είμαι εντάξει
κι η ψυχή είχε βουλιάξει
σ’ όρκους που σου είχα τάξει.
Ρεφρέν:
Ύπουλα είναι τα λάθη ,
τώρα πια το έχω μάθει
και συγχώρεση ζητώ.
Ύπουλα είναι τα λάθη ,
τώρα πια το έχω μάθει
μακριά σου πώς να ζω.
Έλεγα πως θα γυρίσεις
κι ότι θα με συγχωρήσεις .
τ ’ όνειρό μας μην το σβήσεις ,
έλα για να το φωτίσεις.
Ρεφρέν:
Ύπουλα είναι τα λάθη ,
τώρα πια το έχω μάθει
και συγχώρεση ζητώ.
Ύπουλα είναι τα λάθη ,
τώρα πια το έχω μάθει
μακριά σου πώς να ζω.
